Geometrik şekiller, çocukların nesneleri algılamasını, nesneleri birbirinden ayırt edebilmesini sağlar. Çocuklar, şekillerin tanımlarından çok nasıl göründükleriyle ilgilenirler. Açılarına, kenarlarına bakarak hangi şekil olduğuna karar verirler. Bu da tabii ki yanlış tanımlamasına, algılamasına neden olabilir.
Çocukların geometrik şekillerle tanışması bebeklik döneminde başlar. Okunan kitaplar, oyuncaklar, çevresindeki eşyalarla çocuklar şekilleri tanımaya başlar. Çocuklara bununla ilgili bir eğitim verilmemiş olsa da çocuk yaşam deneyimleriyle nesneler arasındaki farklılıkları öğrenmektedir. Doğal eğitim sürecinde kavram yanılgıları oluşabilmekte ve bu nedenle ailelerin üzerine çok fazla görev düşmektedir.
Zihinlerinde kodladıkları şemadan farklı bir şekil gördüklerinde bunu kabul etmeyebilirler. Örneğin, ters bir üçgen gördüklerinde "Hayır, üçgen değil." diyebilirler. Aynı şekilde dikey bir dikdörtgen gördüklerinde benzer bir tepkiyi verip kabul etmeyebilirler. Çocukların bu algısı görsel düzey olarak adlandırılmaktadır.
İleriki düzeylerde ise çocuklar görsel görüntüsüyle birlikte şekillerin özelliklerini birlikte düşünmeye başlar. Mesela üçgenin üç kenarının ve açısının olması onu diğer şekillerden ayıran bir özelliktir. Bu noktada şekilleri ayırt etmek çocuk için daha kolay hale gelmiş olur.
Okul öncesinde şekillerin öğretimi belli bir sıraya göre yapılmalıdır. En az köşeli olandan çok köşeliye doğru bir sıralama söz konusudur: Daire, Üçgen, Kare, Dikdörtgen
Aşağıya şekillerin ayrı ayrı incelenmesi, animasyonlar, görseller ve etkinlikleri inceleyebileceğiniz yazıları bırakıyorum.
